Door Dick van Rietschoten
De besneeuwde Patrijslaan in de Vogelwijk vormde maandagmiddag 8 februari het
decor voor een indrukwekkend schouwspel. Vele tientallen buurtbewoners, vrienden
en kennissen namen afscheid van de overleden 100-jarige Wim van Slobbe, een
geliefde wijkgenoot die bijna tot het laatst vitaliteit en levenslust uitstraalde.
Weduwnaar Van Slobbe, die in april 101 zou zijn geworden, woonde nog altijd
zelfstandig. Hij kwam op 6 april 1920 ter wereld op Java en overleed op 5 februari
jongstleden in zijn eigen huis.
Als jonge gymleraar werd Wim van Slobbe in 1943 wegens verzetswerk in het
Scheveningse Oranjehotel opgesloten, maar hij had geluk: na enkele maanden lieten
de Duitsers hem wegens gebrek aan bewijs vrij. In zijn werkzame leven was hij onder
meer sportleraar in een Nederlands astmacentrum in Zwitserland, directeur van twee
Rotterdamse zwembaden (,,Ja, ook ik zei wel eens ‘spatbordenfonds’ in plaats van
sportfondsenbad’’) en beleidsadviseur sportfaciliteiten voor de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten.
Sinds 1964 woonde hij aan de Patrijslaan. Na z’n pensionering in de jaren tachtig
was hij zo’n tien jaar redacteur van wijkblad De Vogelwijk. Ook was hij actief lid van
diverse clubs, waaronder de Probusclub, een sociaal netwerk van gepensioneerde
‘professional businessmen’. Tot z’n 99 ste beoefende hij nog geregeld op het terrein
van hockeyclub Klein Zwitserland de balsport bowls, de Britse variant van jeu de
boules.
Bijna een jaar geleden maakte de corona-pandemie een grootse viering van Wims
100 ste verjaardag helaas onmogelijk. Hoewel het virus nu ook een klassieke uitvaart
verhinderde, speelde het bij het overlijden zelf geen enkele rol. Omringd door familie
werd de lijkkist maandagmiddag vanuit Wims woonhuis op een open begrafenisauto
gezet. Vervolgens defileerde de auto stapvoets door de straat, waarlangs zich vele
belangstellenden hadden opgesteld om een laatste groet te brengen en bloemen
naast de kist te leggen.